Het was ’s avonds ongelofelijk aan het regenen. Mijn vader was op reis. Ik zat hem op te wachten aan de voordeur. Wat miste ik hem verschrikkelijk. Ik wilde niet huilen. Daarom liep ik drie rondjes door de regen.
Maryam
Het spook
Heel lang geleden bestonden er spoken.
De spoken kwamen alleen in het donker.
Ik was toen nog heel klein en ‘o zo bang’ in het donker.
Als ik een spook zag dan liep ik zo rap als de wind weg.
Overal zag ik dan spoken.
Nu ben ik niet meer bang van spoken.
Rataj
Mijn mama
Mijn mama gaat nu ook naar school. Ze leert hier fietsen. Elke vrijdag komt ze oefenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten